یادت باشه همیشه خوتو بنداز تا بگیرنت

اگر خودتو بگیری میندازنت

آدم ها حق دارند آغوشی داشته باشند

که وقتی بغض داشت خفه شان می کرد بهش پناه ببرند و

ایمان داشته باشند تا وقتی که آنجا هستند

دست هیچ غمی بهشان نمی رسد

بــه ســلامـتــی مــــن ...

منـی کــه الان دلـــم واســه یـــه بــی مـعـرفــت تـنـگـــه ...

مـنــی کــه بـغـضـمــو جـلــو هــمــه قـــورت مـیـدم ،

کــه یــه وقــت گـریــه نـکـنــم ...

مـنـی کـــه هــر آهـنـگــی گــوش مـیـدم ،

فـقــط یــــاد یــه نـفـر مـی افـتـم ...

مــنـی کـــه تــا مـیـام حـــرف بــزنــم و کـــاری کـنــم سـریـع مـیگـم :

بـیـخـیــال ...

مــنـی کـــه شـبــا از تـنـهایــی و بـــی رویــا بـــودن ،

بــا هـدفـــون تــو گـوش مـیـخوابــم ...

مــنـی کــــه ایــن روزا تــو دنــیــای مـجـــازی غـــرق شــــدم ...

مــنـی کـــه حــتــی دیـگـــه نــمــیدونــم چـــه مـرگـمــه ،

و چــه ریـخـتــی بـایـــد خــودمــو خـالــی کنـــم ...

مــنـی کـــه نــامــردی رو در حــقـم تـمـوم کـــردن ،

و هــنــوزم دلـــم بـلــد نـیـســت نـبـخـشـتــشون ...

آره رفـــــــــــیــــــــــــــــــــــق ...

بــــــه ســـلامــتـــی مـــن ...

به سلامتی منی که این روزها:

نه حوصلـــه ی دوســـت داشتــن دارم

نه می خواهـــــــم کسـی دوستــم داشتـه باشد

این روزهـــا ســـــَــــردم …

مثـل دی , مثـل بهمـــن , مثـل اسفنــــــد

مثـل زمستــــان

احســــــاسـم یـخ زده

آرزوهـــایـم قندیــــل بستــه

امیــــــدم زیــر بهمــن ِ ســرد ِ احســاساتم دفــــــــن شـده ….

نه به آمـــــدنی دل خوشــم و نه از رفتـــــنی غمگیــن

این روزهـــا پــُر از سکـــــــــوتـم ..

ننال برگ عزیز!

 که تو محکوم به بادی . . .

ومن محکوم به تنهایی . . .

 و پاییز پایان مشترک ماست!!!

گاهــی وقتهــا ...

”یک شــب” ،

” چنــد روز “ طــول میکشــد ...

من دستت را برای همه رو میکنم

قول میدهم قول